Seminar Ymchwil Cerddoriaeth John Bird - Dr David Beard

Mae'r digwyddiad hwn wedi dod i ben

Mae cerddoriaeth Judith Weir (g. 1954) yn gofyn inni feddwl yn ofalus ac yn ddwfn am ei pherthynas â phynciau hanesyddol a phynciau eraill, gan gynnwys cyfeiriadau at cyfnodau wahanol, arddulliau a thraddodiadau diwylliannol cerddorol. Mae ei ffynonellau, ar ben hynny, yn ymestyn y tu hwnt i gerddoriaeth i bob math o 'wrthrychau a ddarganfuwyd', gan gynnwys testunau llenyddol ac arferion o wahanol ddiwylliannau a chyfnodau hanesyddol. Sut ydyn ni'n gwneud synnwyr o'r ymagwedd luosog hon? Pam mae'r gwrthrychau hyn wedi'u dewis? A beth sy'n digwydd i'r ffynonellau pan gânt eu hailosod yng ngherddoriaeth Weir? Mae fy ateb i'r cwestiynau hyn yn cymryd cysyniad o'r ddeunawfed ganrif, a boblogeiddiwyd gan Johann Wolfgang von Goethe, fel man cychwyn. Mae’r syniad o ‘gysylltiadau dewisol’ yn ymwneud â chyfuno dau fater cemegol i gynhyrchu traean, y mae rhan o un o’r sylweddau gwreiddiol yn cael ei golli yn y broses. Mae fy ffocws yn y papur hwn ar yr elfennau o ffynonellau Weir sy’n ôl pob golwg ar goll – wedi’u cuddio, eu gwyrdroi, eu tanseilio neu eu hanwybyddu – a gyda’r cwestiwn: sut y gellid gwella ein gwerthfawrogiad esthetig o gerddoriaeth Weir drwy ystyried y priodweddau ‘coll’ hyn? Tynnaf ar amrywiaeth o enghreifftiau, gan gynnwys gweithiau wedi’u tynnu’n ôl, sy’n tynnu ar ffynonellau mor amrywiol â Rhamantiaeth Almaenig gynnar, a thraddodiadau gwerin Affricanaidd-Americanaidd, Bosniaidd, Tsieineaidd ac Albanaidd. Thema sy’n codi dro ar ôl tro ymhlith yr enghreifftiau hyn yw cuddio gwybodaeth yn ymwneud â rhywedd – hepgoriad pryfoclyd, gan ei fod i bob pwrpas yn cuddio’r cysylltiadau dewisol sy’n sail i ddewisiadau Weir.